www.powstaniewlkp.fora.pl

Zdzisław

26. września 2009 r placówki Zespołu Przedszkola, Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Chobienicach otrzymały imię hrabiego Ignacego Mielżyńskiego.

Program Uroczystości:
godz. 9:00 - Msza święta i poświęcenie sztandaru,
godz. 10:00 - Akademia :„Ignacy Mielżyński patronem naszej szkoły",
godz. 11:30 - Odsłonięcie tablicy pamiątkowej i zwiedzanie ekspozycji poświęconych
patronowi,
godz. 13:00 - Uroczysty obiad.

Mielżyński Ignacy Maciej Karol (1871-1938), dowódca odcinka łabiszyńskicgo, ppłk Wojska Polskiego. Urodził się 19 lutego 1871 r. w Chobienicach, w rodzinie ziemianina Karola i Emilii z Bnińskich. Kształcił się w gimnazjum francuskim w Berlinie (2 lata), a następnie w Szkole Kadetów w Dreźnie (1884-1890). W 1890 r. odbył jednoroczną służbę w l Pułku Królewskich Huzarów Saskich w Grossenheim. 24 VIII 1891 r. mianowany został ppor. Ukończył szkoły jeździeckie w Nysie, Dreźnie i Wiedniu. Z zamiłowaniem i talentem uprawiał sport jeź¬dziecki, startując z powodzeniem na renomowa¬nych niemieckich torach wyścigowych. Zajmo¬wał się też hodowlą koni w rodzinnej stadninie w Iwnie i Chobienicach. Uzyskał liczne nagrody, także zagraniczne. W 1895 r. zapisał się na studia rolnicze na Uniwersytecie w Halle. Praktykował w Działyniu pod Gnieznem, Wiatach 1905-1914 był członkiem Rady Nadzorczej „Bazaru", a od 1914 r. aż do śmierci członkiem dyrekcji, 2 VIII 1914 r. powołany został do wojska jako dowódca oddziału kawalerii XII Korpusu. Następnie służył kolejno w baonie zapasowym w Poznaniu, w 50 Dywizji Piechoty, Pułku Królewskich Strzelców Konnych w Poznaniu, w 63 Pułku Artylerii Lek¬kiej, 15 Pułku Artylerii Konnej. 12 X 1917 r. przeniesiono go do rezerwy. Awansowany został do stopnia por. W szeregi powstańcze wstąpił 30 XII 1918 r., uczestnicząc w potyczce pod Zdziechową jako „rolnik z Iwna". 81 1919 r. zgłosił się w Poznaniu w Forcie Grollmana. Do 31 stycznia dowodził kompanią, był szefem sztabu i dowódz¬twa odcinka łabiszyńskiego frontu płn. l lutego mianowany został dowódcą odcinka. Kierował akcją na Rynarzewo i kilkakrotnie osobistym mę¬stwem przyczynił się do utrzymania pozycji. Re¬lację z tych walk opisał w latach 30. W opinii J. Tomaszcwskiego jako dowódca odcinka do¬wiódł, że silna wola jednostki może dokonać rze¬czy na pozór niemożliwych. Pod Rynarzewem oso¬biście prowadził pierwsze linie do ataku, niosąc karabin maszynowy, l IV 1919 r. przydzielony został do 5 Pułku Strzelców Wielkopolskich, a 12 lipca do sztabu frontu płn. 5 VII 1919 r. na własną prośbę zwolniony został z formacji wielkopol¬skich i udał się jako ochotnik na Śląsk. W sierpniu 1919 r. na czele 300-osobowego oddziału przybył do Sosnowca, aby wziąć udział w I powstaniu śląskim. Po powrocie ze Śląska (7 X1919) przy-dzielony został do dowództwa l Brygady Jazdy Wielkopolskiej (7 Brygada Jazdy Wielkopol-skiej). 25 III 1920 r. wszedł w skład Międzynaro¬dowej Komisji Granicznej dla ustanowienia gra¬nicy polsko-niemieckiej. 13 VII 1920 r. zatwier¬dzony został na dowódcę 1 Pułku Ochotniczego Jazdy Wielkopolskiej nr 125, który sformował z własnej inicjatywy i częściowo własnym kosz¬tem. Na czele pułku walczył pod Brodnicą, a po¬tem na froncie litewsko-białoruskim. Dekretem Naczelnego Wodza (z 30 III 1920) mianowany został rtm., później mjr., a 20 września - ppłk. Pułk Ochotniczy przemianowany został na 26 Pułk Ułanów Wielkopolskich. 19 XII 1921 r. przeszedł do rezerwy, poświęcając się rolnictwu. Dbał o warunki życia swych robotników i stale podnosił kulturę rolną majątku. Zmarł 11 stycznia 1938 r. w Iwnie, gdzie został pochowany. Odzna¬czony był Orderem Virtuti Militari V kl., Krzy¬żem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (trzy¬krotnie), Złotym Krzyżem Zasługi, odznacze¬niem francuskim Merite Agricole oraz licznymi medalami. Zawarł związek małżeński ze stry¬jeczną siostrą, Seweryną z Mielżyńskich, nic miał własnego potomstwa, adoptował kilku swoich krewnych i siostrzeńca żony.
CAW, Akta personalne 1516; TU NRL nr 49 z 20 IX 1919 r., s. 251; PSS, s. 781-782; EPS, s. 299; J. Mielżyński, Tydzień na froncie północnym, [w:] Szkice i fragmenty z powstania wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 1933, s. 57-64; J. Tomaszewski, Walki o Noteć. Poznań 1930, s. 74-100; W. Jedlina-Jacobson, Z ludem wielkopolskim przeciw zaborcom, Toruń 1936; Z. Grot. Ignacv Mielżvński (1871-1938), [w:] Rocznik dziejów, s. 71-74.
( biogram opracował: Bogusław Polak (w: ) Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918 – 1919. Praca zbiorowa pod red. Antoniego Czubińskiego i Bogusława Polaka, Poznań 2002, s.234-235)

Waciu

Relacja z uroczystości: [link widoczny dla zalogowanych]