www.powstaniewlkp.fora.pl

[Zdzisław]

24 stycznia 2018 r. w kościele parafialnym Świętego Marcina w Żoniu odbyła się uroczystość pogrzebowa zmarłego porucznika w stanie spoczynku Stefana Goślińskiego. Ostatniego spośród żyjących ułanów 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich, uczestnika walk wrześniowych i bitwy pod Bukowcem, stoczonej 3 września 1939 r.
Stefan Gośliński urodził się 14.06.1916 roku w Dziewokluczu. Jako kowal z zawodu został w 1937 roku skierowany do służby w kawalerii z przydziałem do 16. Pułk Ułanów Wielkopolskich w Bydgoszczy. Służbę odbywał w 4. szwadronie pod dowództwem por. Aleksandra Zarębickiego, w plutonie wachmistrza Franciszka Stachowiaka. W maju 1939 roku ukończył szkołę podoficerską i w nagrodę pojechał na wycieczkę do bazy morskiej na Oksywiu. W czerwcu 1939 r. został awansowany na stopień kaprala. We wrześniu 1939 roku walczył wraz z pułkiem pod Bukowcem i Grupą - obsługiwał karabin przeciwpancerny UR. Przeżywał ataki niemieckiej broni pancernej i naloty lotnictwa. Na polu walki wykazał się wielkim męstwem.
Dostał się do niewoli niemieckiej, osadzony w obozie jenieckim Gross Born, stalag II A Neubrandenburg. Otrzymał nr obozowy 4682. W obozie został ranny - bagnet niemieckiego żołnierza przebił mu udo. Pod koniec 1941 r. por Stefan Gośliński został skierowany do pracy, w gospodarstwie rolnym w miejscowości Bad Selsen koło Rostocku. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski.
W 1946 r. przejął zaniedbane gospodarstwo rolne po rodzicach i dzięki swej ciężkiej pracy stał się jednym z najlepszych gospodarzy w Sułaszewie gmina Margonin.
W 2016 roku decyzją Ministra Obrony Narodowej Antoniego Macierewicza ppor. Stefan Gośliński został mianowany, w dniu swoich 100. urodzin, na stopień porucznika.
Porucznik w st. spoczynku Stefan Gośliński zmarł 21.01.2018r o godz.20.00.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się z ceremoniałem wojskowym. W ostatniej drodze porucznikowi towarzyszyła kompania honorowa Wojska Polskiego wystawiona przez 100. Batalion Łączności z Wałcza, Orkiestra Wojskowa z Bydgoszczy i delegacja 7. Brygady Obrony Wybrzeża. Przybyły poczty sztandarowe szkół noszących imię 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich z Bukowca, Bydgoszczy i koła pułkowego. Za trumną ułana podążała okryta kirem kasztanowata klacz Rossa.
Info informacji : Marek Holak


Info dodatkowe:

16. Pułk Ułanów Wielkopolskich wywodził się 2 Pułku Ułanów Wielkopolskich . W dniu 29 grudnia 1918 r. w miasteczku Lwówek i majątku Posadowo, z inicjatywy plutonowego Wojciecha Świerczyka, hrabiego Stanisława Korzbok-Łąckiego i hrabiego Mieczysława Kwileckiego powstał oddział jazdy złożony z Polaków, byłych kawalerzystów armii niemieckiej. Dnia 5 stycznia 1919 r. oddział w sile 33 szabel pod dowództwem plutonowego Wojciecha Świerczyka zameldował się u dowódcy Frontu Zachodniego, pułkownika Michała Milewskiego. W dniu 29 stycznia 1919 r. został przemianowany na Szwadron Jazdy Okręgu II Stał się on kadrą dla formowanego od 29 maja w Biedrusku pod Poznaniem 2 Pułku Ułanów Wielkopolskich.

Dnia 18 listopada 1919 r. przed poznańskim ratuszem ppłk Roman Pasławski otrzymał z rąk gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego sztandar pułku, przedstawiający z jednej strony wizerunek Matki Boskiej oraz napis "Biały Sztandar - wzniosłe czyny", a z drugiej - czerwony krzyż z białym orłem pośrodku. W dniu 24 stycznia 1920 r. pułk w pełnym składzie wkroczył do Bydgoszczy, która stała się dla niego miastem garnizonowym aż do końca jego istnienia. Stacjonował w koszarach przy ul. Szubińskiej. W związku z połączeniem Wojsk Wielkopolskich z siłami zbrojnymi Rzeczypospolitej pułk otrzymał nową numerację 16/2 Pułk Ułanów Wielkopolskich